ا هــــل مـعا ر ف
محــمد ا صـغـر( عـبا د ي ) محــمد ا صـغـر( عـبا د ي )

 

با ز بیـن ! د شمن چه ګلی د ا د به آ ب          با زبا نیــرنګ چه د ل هـا کرد کـبا ب

با زا نجــا م د ا د کا ری را که نیـســت           جـا یزویـا هــــم روا د رهــیچ کـتـا ب

سا خـت غمکـین هـمو طنـش بهــرآ ن           تا کـه خـوش ســا زد میـــا ویا نــوا ب

آ ن نــوا ب وآ ن م(یــا ئی کـه هـمیــش           سا خـتـــه چشـم مـرد م  مـــا پــرزآ ب

ا زمحبــت هــا ود وستی هـا ی شـــا ن          رنج کشــید ه مـرد م مــا هــم عــذ ا ب

آ نکـه حــکا م وطـن ا ي  وا ، د ریــغ           کرد ه برقـول وسخنش بـس ، حسـا ب

آ نکــه طی ســـا لـــــیـا ن بــس د را ز           د ا شت پنهـا ن مطلـب ورخ د رنقــا ب

آ خــرا لا مــرخـود ګــذ شــت روزګا ر           د ا شــتـه و د ا رد د شمن ، بی نقــا ب

ا هـل مـعا رف را به تیــزا ب سوخـتن          د ا د جوا ب به بس سوؤا لِ بی جـوا ب

نورچشم مـرد ما ن با خـت ، نورچشم          ا نــد رره د وسـتی  بــا علــــم وکــتـا ب

نوا مبر۲۰۰۸- برا متون –  کا نا د ا

 


November 16th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان